به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، شکست سنگین آلمان در مقابل نارنجی‌پوشان در کرویف آرنا باعث شد بسیاری از هواداران و کارشناسان فوتبالی این  کشور از پایان دادن به دوران زمامداری لوو در تیم ملی فوتبال آلمان سخن بگویند و حتی دویچه‌وله خبرگزاری رسمی آلمان با انتشار مطلبی که توسط مایکل داسیلوا روزنامه‌نگار و تحلیلگر ورزشی مشهور این خبرگزاری نوشته شده با منتقدین لوو همراهی کرد. در ادامه بخشهای مهم این تحلیل را می‌خوانید.

گاهی اوقات خود شکست به اندازه‌ی شکل و شمایل اتفاق افتادنش اهمیت ندارد. آلمان در حالی به پایتخت هلند رفته بود تا بعد از تساوی بدون گل مقابل فرانسه و برد نه چندان متقدرانه‌ مقابل پرو، در دو بازی رسمی قبلی‌اش، نشان دهد بعد از فاجعه‌ی جام جهانی روسیه در مسیر بازسازی قرار گرفته و به حرکت در مسیر بازگشت به اوج جدی و مصمم است.

هلندی که نتوانسته بود به جام جهانی روسیه و پیش از آن به جام ملتهای اروپا صعود کند و به نوبه‌ی خود در یک بحران به سر می‌برد. در شبی که حتی می‌توانست با ۵ یا ۶ گل به پیروزی برسد، آلمان کاری کرد که تیم رونالد کومان، تیمی در کلاس جهانی به نظر برسد.

مشکلات یواخیم لوو روز به روز بیشتر می‌شود. هسته‌ی اصلی تیم او از بازیکنان پا به سن گذاشته‌ای تشکیل شده که بهترین روزهای فوتبالی خود را پشت سر گذاشته‌اند. جروم بواتنگ دیشب بی‌علاقه و بی‌روحیه به نظر می‌رسید و سرعت کمش در جریان بازی هواداران آلمان را عذاب می‌داد. عملکرد ضعیف توماس مولر که در بازی‌های اخیر ادامه داشته حالا دیگر نشان می‌دهد که او به تدریج در مسیر افول قرار دارد. علاوه بر این، کارشناسان آلمانی از مدتی پیش معتقدند که حساب کردن روی متس هوملس و مانوئل نویر برای بلندمدت یکی از اشتباهات لوو خواهد بود، نظری که دیشب درستی‌اش تا حد زیادی اثبات شد.

این البته چیز جدیدی نیست. وقتی فاجعه‌ی جام جهانی روسیه اتفاق افتاد همه‌ی تقصیرها به گردن مسوت اوزیل انداخته شد درحالیکه این نظر به هیچ وجه منصفانه نبود چرا که بسیاری از بازیکنان مانشافت در روسیه عملکردی به مراتب ضعیف‌تر از اوزیل داشتند. مشکل اینجا است که وفاداری لوو به بعضی از بازیکنانش کم کم از حد اعتدال خارج شده و باعث شده او از بازیکنانی استفاده کند که این روزها در حد تیم ملی نیستند. ستاره‌های جوانی مثل لروی سانه، یولیان برانت، نیکلاس سوله و لئون گورتزکا حتماً از خود می‌پرسند که دیگر چه کار باید بکنند تا در تیم یواخیم لوو از آغاز به عنوان بازیکنان فیکس به میدان فرستاده شوند.

لوو چهار سال بعد از درخشش بی‌نظیر تیمش در جام جهانی برزیل، کار را به جایی رسانده که مانشافت این روزها در بحران کامل به سر می‌برد. لووی ۵۸ساله نسبت به ضعف‌هایی که تیمش در جام جهانی روسیه به نمایش گذاشت واکنش لازم را نشان نداده و به جای دمیدن روحی تازه در کالبد مانشافت با میدان دادن به استعدادهای جوان، به استفاده از گروهی از بازیکنان پا به سن گذاشته که این روزها در حال افول هستند اصرار دارد. این اصرار به استفاده از ستاره‌های جام جهانی ۲۰۱۴ به یکی از خصوصیات مربی‌گری لوو تبدیل شده و به نظر می‌رسد او از این روش خود هرگز دست نخواهد کشید.

میشائیل بالاک اسطوره‌ی فوتبال آلمان چند روز پیش در مصاحبه به دویچه‌وله گفته بود از اینکه می‌بیند لوو هنوز سکان هدایت تیم ملی را به دست دارد شوکه شده است. شاید حق با بالاک باشد. بسیاری از کسانی که پیش از این با بالاک مخالف بودند و همچنان به حمایت از لوو ادامه می‌دادند به احتمال زیاد بعد از بازی دیشب با هلند تغییر عقیده داده‌اند. بالاک گفته بود بعضی وقتها اوضاع دیگر آنطور که انتظار دارید پیش نمی‌رود و سرمربی‌ای که سالهای سال است سکان هدایت یک تیم را به دست دارد دیگر هر چه می‌زند به در بسته می‌خورد.

اما در فدراسیون فوتبال آلمان هیچکس نمی‌خواهد مردی را اخراج کند که به صبر و انتظار ۲۴ساله‌ی آلمان برای فتح جام جهانی پایان داده است. ولی فوتبال کسب و کاری است که در آن فقط نتیجه اهمیت دارد. در صورتیکه لوو روز سه‌شنبه در دیدار مقابل فرانسه قهرمان دنیا نتواند نتیجه‌ای کاملاً متفاوت از نتایج اخیر تیمش بدست آورد و ثابت کند لیاقت این را دارد که تا پایان مهلت قراردادش یعنی چهار سال دیگر سکان هدایت مانشافت را در اختیار داشته باشد، باید کنار کشیده و جای خود را به مربی‌ای بسپارد که این توان را دارد.

منبع: ورزش۳

انتهای پیام/